Konijn of tonijn?

Woorden leren gaat niet vanzelf. Sterker nog, onderzoek wijst uit dat een kind een woord gemiddeld 7 keer moeten horen en dan ook nog in een rijke context, om het woord goed op te slaan en zelf te kunnen gebruiken. En soms... gaat het bij dat opslaan een beetje mis. 

Zo heeft Joep het altijd over het plagond, in plaats van het plafond. En als we tonijnsalade eten, dan noemt hij dat konijnsalade. We vinden dat laatste eigenlijk wel grappig, maar proberen hem toch duidelijk te maken dat er een verschil is tussen een konijn en een tonijn. 

Voor ons is dat verschil trouwens heel duidelijk, onder andere omdat wij ook gelijk de woordbeelden kunnen oproepen. We zien (onbewust) voor ons hoe de woorden geschreven worden en dat de beginletters van elkaar verschillen. En naast die woordbeelden zien we ook voor ons hoe tonijnen en konijnen eruitzien. Joep kan nog niet lezen en (net als alle jonge kinderen) baseert hij zich dus enkel op wat hij hoort. En dan verschilt een t niet zo heel erg van een k (probeer maar eens). 

Ik vermoed dat hij het onderscheid vanzelf gaat ontdekken als hij leert lezen. Hoewel... Ik heb zelf jarenlang sobieso gezegd in plaats van sowieso. Ik weet nog precies dat mijn moeder me corrigeerde. We zaten samen in de auto, ik was een jaar of 14. De verbazing en zelfs schaamte die ik toen voelde!  Ik krijg er nog rode wangen van. 

Wie lust er een toastje konijnsalade?