Onze oudste was bang... Voor piraten en een meisje met een rode cape. De oorzaak was deze keer vrij duidelijk. Mijn moeder nam de jongens mee naar het Arsenaal. Een heel leuk uitje, maar voor een driejarige was het piratenavontuur net iets te heftig. En dus werd Joep 's nachts huilend wakker omdat er een meisje met een rode cape in zijn kamer zat, waren zijn lakens ineens weer nat en hadden wij een slaaptekort.

Ik ben op zoek gegaan naar een boek over piraten. Het liefst met lieve piraten of een leuke held die de piraten zou verslaan. Yes, bingo! Aadje piraatje en zijn grote vrienden van Marjet Huiberts, geïllustreerd door Sieb Posthuma en uitgegeven door Gottmer.

Het boekje liet ik inpakken en ik deed er een ansichtkaart bij met de tekst 'Lieve Joep, hier is een cadeautje voor jou! Liefs van het meisje met de rode cape.' Joep vond het cadeautje in de brievenbus, was eerst blij, maar werd een beetje angstig toen we het kaartje voorlazen. Wat had het piratenmeisje voor hem in petto?

We lazen samen in het boekje en al snel waren piraten niet meer eng! Die nacht sliepen we allemaal als een roos. En het meisje met de rode cape? Die is nooit meer in ons huis gesignaleerd.

De moraal van dit verhaal? Elk kind is weleens bang. Probeer het te helpen door 'het enge' in een ander daglicht te zetten. Ga op zoek naar een prentenboek met het juiste thema en laat je kind zien dat er ook lieve monsters, vleermuizen en boeven zijn.